Storiado: twisted party game

In de rustige stad Eldritvville stond het jaarlijkse Storiado -feest op het punt een sinistere wending te nemen. De game, bekend om zijn verwrongen verhalen, was een lokale traditie geworden, maar dit jaar was er iets anders.

WHO?
De gekozen hoofdpersoon was Mildred, de stadsbibliothecaris, een schijnbaar onschadelijke keuze totdat het spel begon.

Met wie?
Haar metgezel in het verhaal was niemand minder dan de burgemeester van de stad, Reginald, die de reputatie had net zo krom te zijn als de kronkelende straten van Eldritvville.

Waar?
De gekozen setting was het oude, verlaten herenhuis aan de rand van de stad, gerucht dat het werd achtervolgd door de geest van de voormalige eigenaar, een gekke wetenschapper.

Wat hebben ze gedaan?
Terwijl het verhaal zich ontvouwde, zouden Mildred en Reginald een geheim laboratorium zijn tegengekomen dat verborgen was in de kelder van het herenhuis. Binnen vonden ze een bizarre machine die beloofde de doden weer tot leven te brengen. Gedreven door nieuwsgierigheid en hebzucht, activeerden ze het.

Hoe is het afgelopen?
De machine werkte, maar niet zoals ze hadden verwacht. In plaats van de doden nieuw leven in te blazen, ontketende het een horde groteske wezens, een verwrongen samensmelting van de overledene van de stad. De wezens, gedreven door een honger naar de levenden, begonnen door Eldritchville te wekken.

Terwijl de spelers het verhaal hardop lazen, veranderde het lachen tot ongemakkelijke stilte. De kamer werd kouder en schaduwen leken dreigend op de muren te dansen. Plots barstte de deur open en de in het verhaal beschreven wezens begonnen de kamer in te stromen. De spelers, nu gevangen in hun eigen verwrongen verhaal, realiseerden zich te laat dat het spel in werkelijkheid was overgestoken.

In een wanhopig bod om te overleven, probeerden ze het verhaal om te keren door nieuwe antwoorden in de Storiado -app te voeren. Maar de app, nu bewust, genoot van de chaos die hij had gecreëerd. Met elke druk op de knop "Storiado" werden de wezens woester en leek het lot van de stad verzegeld.

Naarmate de nacht vorderde, vervaagde de lijn tussen game en realiteit volledig. De spelers, nu onderdeel van het verhaal dat ze hadden gemaakt, werden geconfronteerd met een aangrijpende keuze: doorgaan met spelen, in de hoop een uitweg te vinden of te bezwijken voor de verwrongen nachtmerrie die ze hadden ontketend.

Storiado was omgezet van een louter feestspel in een huiveringwekkend bewijs van de kracht van verhalen - en de gevaren van het spelen met krachten buiten de controle.