Doom’un savaşı modern metal müziğin yanında nasıl gelişir?

Doom'un kalıcı mirası ayrılmaz bir şekilde metal müziğin evrimi ile bağlantılıdır. 1993'teki ilk çıkışından itibaren franchise'ın sonik manzarası, türün değişen gelgitlerini yansıttı. Pantera ve Alice in Chains in Pantera ve Alice gibi 90'ların başı metal devlerinden büyük ölçüde etkilenen orijinal kıyamet, hızlı, visseral oyununu mükemmel bir şekilde tamamlayan bir metal infüzyon skoru verdi. "Untitled" (E3m1: Cehennem Keep) gibi parçalar, Pantera'nın "Savaş Ağzı" na çarpıcı bir şekilde benzer şekilde sergiledi. Metallica ve Şapx'ı anımsatan genel film müziği, oyuncuları oyunun yoğun Mars ortamları boyunca itti. Besteci Bobby Prince'in çalışması, oyunun ikonik silah oyunu ile mükemmel bir şekilde senkronize edilmiş zamansız bir klasik olmaya devam ediyor.

Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri

%İmgp %6 görüntüler

Hayatta kalma dehşetine ayrılan Doom 3 (2004), ton değişimi gerektirdi. Trent Reznor'un katılımı başlangıçta dikkate alınırken, Chris Vrenna (eski adıyla dokuz inç çivilerden) ve Clint Walsh, Tool'un lateralus 'ı anımsatan bir skor hazırladı, oyunun daha yavaş, daha atmosferik oyunlarını mükemmel bir şekilde tamamlayan alışılmadık zaman imzaları ve ses manzaraları.

2016 Doom yeniden başlatması, orijinalin çılgın enerjisini benimseyerek muzaffer bir şekilde forma döndü. Mick Gordon'un çığır açan bir film müziği, bir djent başyapıtı, oyunun canlandırıcı savaşı ile eşanlamlı hale geldi. Alt bas ve beyaz gürültünün saf gücü ve yenilikçi katmanları visseral bir dinleme deneyimi yarattı.

Doom Eternal (2020), hala Gordon'un etkisini öne çıkarırken, Metalcore'a doğru bir değişim gördü ve türün 2010'ların sonlarındaki hakimiyetini yansıtıyordu. Film müziği, ağır olsa da, selefinden biraz daha az ham hissetti ve oyunun platform ve bulmaca öğelerini birleştirmesini yansıtıyordu. Bununla birlikte, işbirlikçi sürecin zorluklarla dolu olduğu bildirildi ve bu da son karışıma ilişkin bir belirsizlikle sonuçlandı.

Kişisel tercihler değişse de, Doom Eternal'ın müziği, mükemmel olsa da, 2016 muadilinin ham yoğunluğundan yoksundur. Bu, daha sonraki çalışmalarda genellikle daha rafine bir ses sergileyen metalcore bantlarının evrimini yansıtır.

Doom: Karanlık Çağlar büyüleyici yeni bir bölüm sunuyor. İlk önizlemeler, oyunun klasik kıyamet unsurları ve yenilikçi mekanik karışımını yansıtan hem klasik hem de modern metalden ilham alan bir film müziği öneriyor. Bir kalkan ve büyük ölçekli savaş karşılaşmalarının dahil edilmesiyle vurgulanan daha yavaş tempo, hem ağırlığı hem de dinamik kaymaları ezebilen, potansiyel olarak Knocked Loose gibi gruplardan etki yaratabilen bir film müziği gerektirirken, orijinalin thrash etkilerini yansıtıyor.

Karanlık çağların mekanik ve mitolojik yaratıkların dahil edilmesi, modern metal içindeki deneyleri yansıtan cesur bir evrimi temsil eder. Bu, türün daha geniş elektronik, hip-hop ve diğer etkileri araştırmasına paraleldir. Oyunun yenilikçi savaşıyla mükemmel bir şekilde uyumlu yeni, çığır açan bir film müziği potansiyeli Doom: Dark Chanles hem Doom hem de Metal hayranları için merakla beklenen bir başlık yapıyor.