Yoko Taro chwali ICO jako arcydzieło, które zrewolucjonizowało gry wideo

Yoko Taro, znany twórca Nier: Automata i Drakengard , niedawno omówił głęboki wpływ ICO na gry wideo jako medium artystyczne. Wydany w 2001 roku dla PlayStation 2, ICO szybko osiągnął status kultowy, znany ze swojej minimalistycznej estetyki i sugestywnej, bez słowa.

Taro podkreślił rewolucyjny mechanik rdzenia w grze - kierując Yorda, trzymając ją za rękę - jako radykalne odejście od ustalonych konwencji rozgrywki. Zauważył: „Gdyby ICO zadano ci nosić walizkę wielkości dziewczyny, byłoby to niezwykle frustrujące”. Podkreślił, że ten prosty akt prowadzenia innej postaci był przełomowy, kwestionując dominujące zrozumienie interakcji gracza.

W tym czasie udany projekt gry często priorytetowo traktował angażującą rozgrywkę, nawet przy drastycznie uproszczonej wizualizacje. ICO priorytetowo traktowało rezonans emocjonalny i głębokość tematyczną w stosunku do czysto mechanicznych innowacji. Taro uważa, że ​​ICO wykazało, że sztuka i narracja mogą przekroczyć swoją rolę jako zwykłe ozdoby, stając się integralną częścią ogólnego doświadczenia.

Nazywając ICO „epoch-raking”, Taro przypisał mu znacząco zmianę przebiegu rozwoju gier. Pochwalił jego zdolność do przekazywania głębokiego znaczenia poprzez subtelne interakcje i atmosferyczne budowanie świata.

Oprócz ICO Taro zacytował dwa inne wpływowe tytuły: Undertale Foxa i otchłani Playdead. Argumentował, że te gry wraz z ICO przekroczyły granice interaktywnego opowiadania historii, potwierdzając zdolność gier wideo do zapewnienia głęboko poruszających i stymulujących intelektualnie doświadczeń.

Dla fanów pracy Yoko Taro jego uznanie dla tych gier oferuje cenny wgląd w jego proces twórczy. Podkreśla również ciągłą ewolucję gier wideo jako potężnej i wszechstronnej formy sztuki.