Yasuke in Shadows: een nieuwe kijk op Assassin's Creed

Assassin's Creed: Shadows markeert een spannende terugkeer naar de kernelementen die de serie zo geliefd maakten en de meest bevredigende ervaring in jaren bieden. Het Parkour -systeem van de game, die doet denken aan de vloeibaarheid die in eenheid wordt gezien, stelt spelers in staat om naadloos over te gaan van grond naar kasteel daken. De toevoeging van een worstelende haak verbetert verder het vermogen om snel strategische uitkijkpunten te bereiken. Wanneer het hoog boven een koord is neergehaald, is een perfecte moord slechts een druppel weg - waaruit je speelt als NAOE, de Agile Shinobi -hoofdrolspeler van de game. Overschakelen naar Yasuke, de tweede hoofdrolspeler, verschuift de gameplay echter dramatisch.

Yasuke presenteert een schril contrast met de traditionele Assassin's Creed -held. Hij is traag, onhandig en niet in staat om stille moorden of snel klimmen. Zijn ontwerp voelt als een afwijking van de normen van de serie, waardoor hij zowel een raadselachtig als een intrigerend karakter is. Spelen als Yasuke voelt minder als een Assassin's Creed -spel en meer als een ander genre helemaal.

Aanvankelijk voelden de significante verschillen tussen de mogelijkheden van Yasuke en de kernfilosofie van de serie frustrerend. Wat is het doel van een Assassin's Creed -hoofdrolspeler die worstelt met klimmen en geen stille takedowns kan uitvoeren? Hoe meer ik echter speelde als hij, hoe meer ik de unieke uitdagingen waardeerde die hij met zich meebrengt. Yasuke behandelt, ondanks zijn beperkingen, enkele kritieke problemen waarmee de serie de afgelopen jaren te maken heeft gehad.

Je mag Yasuke pas enkele uren na de campagne beheersen, nadat je voldoende tijd met NAOE hebt doorgebracht, de snelle moordenaar die de traditionele gameplay van de serie belichaamt. Overgang naar Yasuke kan schokkend zijn; Zijn maat en lawaai maken sluipen door vijandelijke kampen bijna onmogelijk, en zijn klimvermogen is ernstig beperkt. Hij worstelt met zelfs basis verticale beweging, waarbij steigers of ladders moeten vooruitgang boeken. Dit ontwerp moedigt het verblijf op de grond aan, beperkt zijn visie en vermogen om vooruit te plannen, in tegenstelling tot NAOE die kan vertrouwen op Eagle Vision.

Assassin's Creed is altijd geweest over heimelijke moorden en verticale verkenning, elementen waar Yasuke zich rechtstreeks tegen verzet. Spelen als hij voelt meer als Ghost of Tsushima dan Assassin's Creed, met de nadruk op gevechten over stealth. Yasuke dwingt spelers om te heroverwegen hoe ze het spel benaderen en de traditionele bewegingsvrijheid van de serie uitdagen. Zijn paden zijn meer voorgeschreven en vereisen zorgvuldige omgevingsobservatie om verborgen routes naar doelstellingen te vinden, wat een laag strategie toevoegt die afwezig is in het moeiteloze klimmen van eerdere games.

Hoewel de paden van Yasuke beperkt zijn tot essentiële gebieden, is zijn gevechtsvogelijkheid ongeëvenaard. Zijn "brute moord" vaardigheid, hoewel luid en opvallend, initieert gevechten met een onmiddellijke kill, die leidt naar het beste zwaardspel dat de serie in meer dan tien jaar heeft gezien. Elke staking heeft een doel, en de verscheidenheid aan technieken, van haastaanvallen tot ripostes, maakt gevechten boeiend en bevredigend.

De scheiding van gevechten en stealth in twee verschillende karakters voorkomt het mengen van stijlen die worden gezien in recente titels zoals Origins, Odyssey en Valhalla. NAOE's kwetsbaarheid dwingt een terugkeer naar stealth -tactieken wanneer gevechten ontstaan, terwijl de kracht van Yasuke directe confrontaties mogelijk maakt. Deze benadering met dubbele protagonist biedt een verfrissende balans en biedt spelers gevarieerde gameplay-ervaringen.

Ondanks de duidelijke intentie achter het ontwerp van Yasuke, blijft zijn pasvorm in de Assassin's Creed -serie twijfelachtig. De serie is geworteld in stealth en verticaliteit, kwaliteiten die Yasuke mist. Eerdere hoofdrolspelers zoals Bayek en Eivor, terwijl ze meer leunen op actie, hield zich nog steeds aan de kernmechanica van de serie. Yasuke, als een samurai in plaats van een moordenaar, worstelt met deze basisprincipes, waardoor het een uitdaging is om Assassin's credo in zijn traditionele vorm te spelen terwijl hij hem beheerst.

De echte uitdaging voor Yasuke is zijn tegenhanger, NAOE. Ze blinkt uit als de Assassin's Creed -hoofdrolspeler, haar stealth -mogelijkheden perfect aangevuld met de verticaliteit van de Sengoku -periode Japanse architectuur. NAOE belichaamt de essentie van Assassin's Creed en biedt een zeer mobiele en stille moordervaring. Haar ontwerp profiteert ook van de veranderingen die zijn aangebracht voor Yasuke, die meer doordachte klimroutes vereisen en de grijphaak effectief gebruiken.

NAOE's gevecht is net zo impactvol als die van Yasuke, hoewel minder duurzaam, waardoor de vraag wordt gesteld waarom Yasuke boven Naoe kiezen? De poging van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen aan te bieden, creëert een tweesnijdend zwaard. De unieke aanpak van Yasuke biedt een dwingend contrast met de normen van de serie, maar het daagt ook de fundamentele elementen uit die Assassin's Creed definiëren. Terwijl ik geniet van de sensatie van Yasuke's gevecht, is het door NAOE's ogen dat ik mezelf echt onderdompelt in de wereld van schaduwen, de essentie voel van waar Assassin's Creed om draait.