Monster Hunter Wilds Interview: ontmoet nu udra, Apex van het Oilwell Basin - IGN eerst

Van dorre woestijnen en levendige bossen tot vurige vulkanen en ijzige toendras, de * Monster Hunter * -serie heeft een adembenemende reeks diverse omgevingen, elk wemelend met unieke ecosystemen en een boeiende cast van monsters. Het verkennen van deze onbekende gebieden, die hun landschappen doorkruisen terwijl je jaagt, is een kernelement van de * Monster Hunter * -ervaring. Dit geldt voor *Monster Hunter Wilds *, de nieuwste toevoeging aan de franchise. In navolging van de windwaartse vlaktes en het scharlaken bos, zullen jagers zich wagen in het verraderlijke oilwell -bekken, een land met vlammen en oliën. Hier navigeren ze verraderlijke paden die stikken door viskeuze olie en laaiend magma. Ondanks het schijnbaar kale landschap wemelt de slijk van kleine wezens van kleine wezens en hint overblijfselen van een oude beschaving in een rijkere geschiedenis.

Yuya Tokuda, director of both *Monster Hunter: World* and *Monster Hunter Wilds*, sheds light on the Oilwell Basin's unique character: "During the Fallow, the Oilwell Basin is a place filled with mud and oil. When the Inclemency known as the Firespring arrives, it burns away the oilsilt, and at times during the Plenty, the burned-away oil and soot vanishes, revealing minerals, Micro-organismen en de originele kleuren van de door de mens gemaakte artefacten verborgen onder. "

Omlaag in de modder

We duiken in het ontwerpconcept achter het Oilwell Basin met Kaname Fujioka, directeur van de eerste *Monster Hunter *Game en uitvoerend directeur en art director voor *Wilds *: "We hadden twee horizontaal uitgestrekte locaties in de winderige vlaktes en scharlakenen, dus we besloten de Oilwell Basin een Vertical Interconnected Place te maken. De bovenste lagen, waar olie zich ophoopt als modder; hoe dieper je gaat, hoe heter het wordt, met lava en andere stoffen. "

Tokuda voegt eraan toe: "Van het midden tot de lagere lagere lagere lagere strata, zul je de wezens vinden die doen denken aan het waterleven, die de beelden van diepe zeeën of vulkanen onder water oproepen. In de wereld hebben we het ecosysteem van het koraalhooglanden gemaakt op basis van het concept van waterdieren die op de oppervlakte leven. We hebben een hefboomwerking van het Oilwell Basin's Creatures en Ecosystem."

Deze brandende, kale woestenij transformeert met de komst van de overvloed, barstend van vitaliteit. Fujioka benadrukt dit opvallende contrast: "Tijdens de braak en eigenschap golven rook overal in het Oilwell-bassin, die lijkt op een vulkaan of hete lente. Maar tijdens de overvloed neemt het een heldere, marine-achtige toon. Closexamen onthult een omgeving die wordt gewoond door wezens die verwachten door wezens die verwachten te vinden op de oceaanbodem."

Het ecosysteem van het Oilwell Basin is verschillend. Hoewel het schijnbaar levenloos onder de olierechten, ondersteunt het schelpdieren zoals garnalen en krabben, kleine monsters die rauw vlees leveren, grotere monsters die jagen op kleinere en micro -organismen die bloeien op geothermische energie. In tegenstelling tot de op zonlicht en vegetatie gebaseerde ecosystemen van de windwaartse vlaktes en scharlaken bos, gedijt het Oilwell-bekken op geothermische energie.

De grote monsters van het Oilwell -bekken zijn even uniek. Rompopolo, een bolvormig, schadelijk wezen met een naaldachtige mond, is een goed voorbeeld. Fujioka legt zijn bizarre ontwerp uit: "We hebben het ontworpen als een lastig monster dat moerassen bewoont en chaos creëert voor spelers die zijn opgeslagen giftige gas gebruiken. Het idee van een gekke wetenschapper dook vaak op bij het weergeven van deze lastig. Dit inspireerde zijn enigszins chemische paarse kleur en gloeiende rode ogen. De uitrusting is verrassend schattig, net als de palico -apparatuur."

Tokuda beschrijft de Rompopolo Palico -apparatuur als 'grappig', een sentiment waar ik het van harte mee eens ben nadat ik het uit de eerste hand heb ervaren.

Vlammen van Ajarakan

Een andere nieuwkomer in het Oilwell-bekken is Ajarakan, een massief, vlamvernietig gorilla-achtig wezen, maar met een slanker profiel dan de congalala van het Scarlet Forest. Ajarakan's vechtsporten-geïnspireerde bewegingen, met behulp van zijn vuisten, onderscheiden het van eerdere Fanged Beasts. Tokuda legt uit: "Normaal gesproken zijn hun heupen bij het ontwerpen van vochtige beesten laag op de grond en plaatsen ze hun hoofden op ooghoogte met de jager. We vonden dat dit de perceptie van dreiging kon belemmeren. Daarom streefden we naar een meer topzware, torenhoge silhouet, het opsporen van de vlam-elementen die de oilwell-basis aan de orde stelden, het lichten van een worsteling van een worsteling van een worsteling van een worsteling van een worsteling van een worsteling van een worsteling van een worsteling van een worstelingsremincentie van een worstelingsremincentie van een worstelingsremincentie van een worstelingsremincentie van een worstelingsremincentie van een worsteling. Monster die kracht, fysieke aanvallen en vlammen combineert, zoals te zien in zijn aanval waar het iets smelt en naar je slingert. "

Fujioka voegt eraan toe: "Met unieke monsters die verschijnen, dachten we dat het een goede gelegenheid was om een ​​monster op te nemen met gemakkelijk te begrijpen sterke punten - vandaar Ajarakan. Het slaat of slaat zijn vuisten om vlammen te maken, waardoor het een eenvoudig krachtig monster is."

De hoge positie van Ajarakan in het ecosysteem van het Oilwell -bekken is duidelijk in zijn flitsende aanvallen, vergezeld van vlammen en magma, die zijn dominantie onderstreept. Fujioka gaat in op het ontwerp: "Aanvankelijk was het gewoon een fysiek krachtig monster. Ik heb met artiesten en ontwerpers besproken hoe het meer persoonlijkheid te geven. Omdat ik op een vurige locatie was, wilde ik vlammen en hitte gebruiken, maar niet alleen vuur ademhaling. Dit leidt het ontwerp van het ontwerp. De omhelzing van Ajarakan is iets om te vermijden. "

In tegenstelling tot Rompopolo's bedrog, richt Ajarakan zich op eenvoudige kracht. Om simplistische bewegingen te voorkomen, voegde het team tegen het einde van de ontwikkeling steeds flinkere bewegingen toe. "We bleven interessante technieken toevoegen, zoals in de lucht springen, omhoog komen en op de grond vallen", legt Fujioka uit.

Een monstergeneraties in de maak

Het Apex-roofdier van het Oilwell-bekken is de "zwarte vlam", nu onthuld als nu udra , een wezen met octopusachtige tentakels en een met vlammende stoffen bedekt lichaam. Net als de Windward Plains 'Rey Dau (Lightning) en de Uth Duna (water) van het Scarlet Forest, is Nu Udra intrinsiek gekoppeld aan zijn omgeving. De ontwikkelaars bevestigen dat Wilds 'Apex Predators zijn ontworpen met het element van hun regio in gedachten. Fujioka bevestigt de Octopus -inspiratie: "Ja, het waren octopussen. We wilden een opvallend silhouet wanneer het opkomt, waardoor het demonische hoorns kreeg, terwijl het zijn gezicht verduisterde."

Tokuda legt de demonische thema's uit in de strijdmuziek van Nu Udra: "We hadden de componisten bevatten zinnen en instrumenten die doen denken aan zwarte magie. Ik denk dat het een uniek en goed stuk muziek bleek te zijn."

Nu udra's kronkelende bewegingen weerspiegelen langs monsters zoals Lagiacrus (Monster Hunter Tri). Zowel Tokuda als Fujioka hadden al lang gewenst om een ​​tentacled monster te maken. Tokuda herinnert zich: "Eén concept in Tri was onder watergevechten, dus ik stelde een octopusvormig monster voor, met de nadruk op de onderwaterbewegingen. Ik had plezier met ideeën als 'het heeft veel benen, wat betekent dat veel delen te verbranden zijn!' Uitdagingen, inclusief technische, verhinderden het besef ervan, maar ik hield dat voorstel vast. "

Fujioka bespreekt de invloed van eerdere tentacled -monsters zoals Yama Tsukami en Nakarkos: "We zijn geïnteresseerd in het strategisch gebruik van dergelijke monsters, omdat hun silhouetten en indrukken verschillen van standaardmonsters. Te te veel unieke monsters kunnen leiden tot vermoeidheid, maar strategisch plaatsen van een sterke indruk. Yama Tsukami in * Monster Hunter 2 (Dos) Het vliegt en denkt: 'Wat is dat in vredesnaam?' Er is een avontuurlijk gevoel, vergelijkbaar met cryptiden. "

Tokuda voegt eraan toe: "Ik ben degene die dat (Yama Tsukami) daar heeft geplaatst." Terwijl technologie de acties van Yama Tsukami beperkte, streefden ze op een gedenkwaardige aanwezigheid. De toewijding van de ontwikkelaars aan het creëren van monster is duidelijk. Zelfs met technologische beperkingen behouden ze talloze ideeën. Het besef van Nu Udra is een belangrijke prestatie. Tokuda stelt: "Terwijl Yama Tsukami en Nakarkos aanvielen met tentakels vanuit een vaste positie, gebruikt Nu Udra zijn cephalopod -eigenschappen om vrij te bewegen. De gameplay is iets dat we voor het eerst proberen."

Fujioka voegt eraan toe: "Tentacled Monsters vormen technische uitdagingen, zoals terrein- en doelcontrole. Wilds ' technische tests zijn goed verlopen, waardoor we dit konden realiseren." Tokuda legt de rol van Nu Udra uit als het Apex Predator van het Oilwell Basin: "We hebben de tests gezien, hebben besloten er de Apex Predator van te maken. Dat is de impact die dit monster heeft." Tokuda concludeert: "Hoewel veel voorstellen om technische redenen werden afgewezen, probeer ik er eindelijk een."

De animaties van Nu Udra zijn zorgvuldig vervaardigd. Na voldoende schade te hebben opgelopen, wikkelt het rond oude pijpen en navigeert het naadloos door het terrein. Fujioka beschrijft de uitdagingen: "We hebben uitgebreid gewerkt aan het weergeven van flexibele lichamen met Nu Udra. Aan het begin van de ontwikkeling stellen we onredelijke ideeën voor, die onszelf uitdagen. Hoewel het uitdagingen voor onze artiesten creëert, is het eindproduct geweldig."

Het team gebruikt nieuwe technologieën om hun visie te bereiken. Tokuda vertelt de trots van een animator op het vermogen van Nu Udra om kleine gaten in te gaan. Fujioka benadrukt de gedetailleerde animaties, met name de bewegingen van Nu Udra wanneer ze om een ​​pijp gewikkeld zijn. Fujioka's trots op het werk van het team is voelbaar.

Nu udra vormt een formidabele uitdaging. Het flexibele lichaam maakt het vinden van openingen moeilijk. Tokuda legt zijn aanvalspatronen en breekbare delen uit: "Het lichaam is zacht, met veel breekbare delen. Jagers moeten bepalen waar ze moeten aanvallen. Het afsnijden van een tentakel verkort zijn gebied van effecten. Het is een monster dat geschikt is voor multiplayer, omdat doelen worden gesplitst. SOS-flares en ondersteuning jager en ondersteuning van de ervaring."

Fujioka voegt eraan toe: "Het ontwerp zorgt voor een actie-game-achtige aanpak, waarbij het vernietigen van onderdelen helpt bij de nederlaag. Gravios is vergelijkbaar-het ontspannen ervan omvat het doorbreken van zijn stoere pantser. Het observeren van de bewegingen van een monster en het nemen van beslissingen is integraal voor Monster Hunter ."

Een welkome reünie

Fujioka noemt Gravios en keert terug naar Monster Hunter Generations Ultimate . Tokuda legt de opname van Gravios uit: "Gezien het feit dat monsters de omgeving van het Oilwell Basin, de progressie van het spel en het vermijden van gelijkenis met andere monsters, vonden dat Gravios een nieuwe uitdaging bood."

Het harde lichaam van Gravios vormt een unieke uitdaging. Tokuda legt uit: "Wanneer we Gravios overbrengen, wilden we zijn hardheid behouden. Vanuit een spelperspectief van het spelontwerp wilden we dat het na een belangrijke progressie zou verschijnen. Het is een monster waar het verslaan van zijn harde lichaam aanvankelijk moeilijk is, waarbij jagers aanwijzingen vinden door het wondsysteem en een deel breken."

Alle monsters in Monster Hunter Wilds

17 afbeeldingen

De afwezigheid van basarios wordt opgemerkt. Fujioka verklaart: "Sorry, maar Basarios zal deze weghalen." De ontwikkelaars beschouwen het Monster -opnieuw verschijnen zorgvuldig en zorgen voor hun volledige gebruik. Veel andere monsters verschijnen in het Oilwell -bekken.